#7 Tajemniczy ogród

Tytuł: Tajemniczy Ogród
Autor: Frances Hodgson Burnett
Wydawca: C&T
Ilość stron: 223

NIEZAPOMNIANA LEKTURA DZIECIŃSTWA

Mary Lennox, po stracie rodziców, trafia pod opiekę wuja Archibalda. Jego dom, położony pośród wrzosowisk, kryje jakieś sekrety. Co noc Mary słyszy krzyki. A do tego oswojony gil wskazuje jej klucz do ukrytej furtki w ogrodzie. Poznanie tajemnicy skrywanej od lat przed światem odmieni życie - kapryśnej dotąd - Mary.

***

Dziesięcioletnia Mary mieszkająca w Indiach na skutek epidemii traci rodzinę i trafia do Anglii pod opiekę wuja, o którego istnieniu nie miała pojęcia. Zawsze myślała, że Anglia to smutne, chłodne i deszczowe miejsce. Tymczasem to właśnie dzięki temu chłodnemu powietrzu zaczyna zachowywać się jak normalna dziewczynka, a nie jak rozkapryszona panna, której wszystko wolno. Coraz częściej wychodzi na dwór i pewnego razu odnajduje ogród, do którego nikt od wielu lat nie wchodził..

Ogród zmienił życie Mary, sprawił, że zaczęła lubić innych ludzi i przejmować się nimi. Powieść opowiada o tym, jak ludzie mogą zmienić się na lepsze pod wpływem szczęścia innych, o wspaniałej, dziecięcej przyjaźni. 

Książka, którą chyba znają wszyscy - jeśli nie w formie papierowej, to z pewnością większość z Was oglądała kiedyś film o Tajemniczym ogrodzie. Powiem szczerze, że wybrałam właśnie tę, bo jest krótka, a ostatnio nie mam zbyt dużo wolnego czasu. Jednak to, że ma tylko 200 stron nie znaczy, że jest gorsza od innych. Przeciwnie, zawiera więcej treści niż można sobie wyobrazić. Jedno z najbardziej wzruszających zakończeń, jakie kiedykolwiek napisano, zostało zawarte własnie na tych stronicach i muszę powiedzieć, że jestem wdzięczna autorowi za tak cudowną przygodę. 

Wybrałam odpowiedni moment na czytanie akurat tej książki - zaczyna się wiosna, natura budzi się do życia, a autor przepięknie opisuje jak w Tajemniczym Ogrodzie kwitną kwiaty i świat się zazielenia. Czytając, czasem zamykałam oczy i wyobrażałam sobie jakbym sama była w takim ogrodzie i jak te wszystkie cuda dzieją się wokół mnie. Książka ma w sobie jakiś tajemniczy urok, jakąś magię, która pozwala właśnie tak się rozmarzyć i czuć się wprost cudownie. 

Podsumowując, "Tajemniczy Ogród" polecam każdemu, nie tylko dzieciom, ale także tym starszym, którzy chcą sobie przypomnieć zabawy i marzenia z dziecięcych lat. Dla mnie był to swego rodzaju powrót do dzieciństwa, i chociaż bawiłam się inaczej niż Mary, to znów zapragnęłam mieć taki swój ogród, o jakim zawsze marzyłam, jako mała dziewczynka.

Juliet